Les 8 was vorige week in de mist gelopen. Letterlijk en figuurlijk. Er hing een behoorlijke laag mist maar toch gingen we het proberen. De kans dat het voldoende zou gaan opklaren voor wat circuitjes vliegen was aanwezig.
Les 8 was vorige week in de mist gelopen. Letterlijk en figuurlijk. Er hing een behoorlijke laag mist maar toch gingen we het proberen. De kans dat het voldoende zou gaan opklaren voor wat circuitjes vliegen was aanwezig.
Tijdens het lessen heb ik weinig tijd echt te genieten van het vliegen. Gelukkig zorgt mijn instructeur wel tussendoor voor een realitycheck op zijn tijd “kijk daar wat gaaf”. In mijzelf denk ik “ja ja, kijk zo, ben nu aan het vliegen.”
Drie weken lang niet kunnen lessen. Het weer, de griep, gewoon pech. Maar wel droogvliegen, oftewel stoelvliegen, oftewel mijn ogen dicht en een vlucht met opdracht visualiseren. Het schijnt dat je daarmee je motorieke geheugen er ook mee traint.
Afgelopen vrijdag, 1 november 2013, was het groot feest. De PH-KLQ (Aquila A210) was jarig. Onze gevleugelde kind was 1 jaar jong geworden. Een mooi excuus als thema voor de Social Evenening.
Ik ben lid van een club. Vrienden van vroeger zullen erom lachen. Een club? Jij? Ik ben nooit zo van de clubjes geweest. Ik heb het liefst overal en nergens verschillende type mensen als vrienden. Dan kan ik afspreken met een “type” naar gelang mijn bui van die week.
